thailand en een voorproefje Myanmar
Blijf op de hoogte en volg Cleo
02 Februari 2015 | Myanmar, Botataung
Na het hectische en koude Vietnam eindelijk weer naar het mooie weer! Ik kon niet wachten na een week rond te hebben gelopen met 2 paar sokken, 4 lagen kleding en een paraplu. Niet wat je verwacht van Azië, maar het bestaat!
Het duurde niet lang voor ik weer geacclimatiseerd was, 30 °C, mijn temperatuur. Het openbaar vervoer in Bangkok is geweldig! MRT’s, SBT’s, metro’s en treinen, helemaal verwesterd.
Eigenlijk verwachte ik niet veel van Bangkok en kwam ik hier alleen om mijn visum voor Myanmar te regelen, maar 3 dagen wachten op dat visum was absoluut geen straf.
Na ingecheckt te zijn in mijn favoriete hostel van Thailand “Mile Map hostel” ben ik op zoek gegaan naar een traditionele Pad Thai die je op elke hoek van de straat kunt vinden.
De volgende dag ben ik meteen naar de ambassade van Myanmar gegaan, die op een 300 meter van het hostel lag, om daar eerst 1,5 uur in de rij te staan om vervolgens nog eens een uur in een volgende rijd te staan waarna ik eindelijk mijn paspoort kon afgeven.
Bangkok is echt een leuke stad om een paar dagen rond te lopen. Een enorme stad ook dus zonder openbaar vervoer kom je niet ver. Ook de ferry om de rivier omhoog te gaan is iets wat je niet mag missen.
Na al veel tempels gezien te hebben in Azië heb ik me hier toch weer eens aangewaagd. Een prachtige tempel genaamd “Wat Arun” gedecoreerd met kleurvolle gebroken stukken porselein. Ik ben niet bang voor hoogtes maar ik moet zeggen dat de trappen van deze tempel wel heel erg stijl waren (!)
Na een paar dagen Bangkok kon ik toen eindelijk mijn paspoort weer bij de ambassade ophalen en JA mijn visum stond erin!! Eindelijk, die was in the pocket. De laatste dag kwam Michael die ik in Vietnam had leren kennen nog naar Bangkok en dus was het nog even leuk een dagje naar een Thais festival waar traditionele muziek, dans en lekker eten te verkrijgen waren. Een soort van Taste of Amsterdam / Preuvenemint maar dan in Bangkok.
Die avond zou ik de nachtbus naar het zonnige eilandje Koh Tao nemen. Michael nam ook een nachtbus maar van een ander busstation en dus besloten we samen de taxi te nemen. GEEN goed plan als het spitsuur is!! Na 20 minuten en zo’n 200 meter verder besloot ik om uit te stappen en de metro te nemen aangezien ik het anders echt niet ging halen. Afscheid nemen dus en RENNEN!! Ik wist gelukkig hoe het netwerk in elkaar stak en dus met 13 kg op mijn rug en 7 kg op de voorkant, rennen, rennen, rennen. De eerste metro, daar had ik al een ticket voor dus dat scheelde mooi tijd. Na niet lang wachten kwam de trein en een stop verder moest ik overstappen. Hier moest ik een nieuw ticket kopen en ja ook het openbaar vervoer had spitsuur... Een lange rij dus voor de ticket machine en dat zou betekenen dat ik mijn bus ging missen. Dat ging niet gebeuren en dus naar de voorste wachtende, smekend of ik eerst mocht. Gelukkig was hij aardig en dus snel weer verder.
Compleet bezweet met nog 5 minuten over heb ik het gehaald. En anders dan in vele Aziatische landen zijn ze in Thailand altijd optijd... Ik had niet veel later moeten zijn.
In de bus naar Koh Tao kwam ik twee geweldige jongens uit Frankrijk tegen, Grenoble om precies te zijn, Hakan en Sofiane. Dit maakte de lange busrit een stuk leuker en ook het wachten in de haven voor onze ferry connectie naar het eiland.
Eenmaal op Koh Tao aangekomen had ik mijn accommodatie al geregeld aangezien dit zat inbegrepen in mijn gevorderde duik licentie die ik hier ging halen. Nummers uitgewisseld dus en we zouden elkaar later wel weer zien, Koh Tao is immers niet zo groot.
De volgende dag begon ik aan mijn advanced cursus, om eerlijk te zijn een stuk eenvoudiger dan de open water cursus. Wel veel lezen, maar goed dat kan snel genoeg zodat ik daarna lekker op mijn scooter het eiland kon verkennen!
Mijn favoriete eiland van Thailand! Lekker klein, mooie stranden, leuke bars en restaurantjes en prachtige duikplekken. En met twee nieuwe vrienden dus echt een super tijd hier gehad!!
De tweede dag moest ik mijn wrak –en nacht duik doen voor het certificaat en toen was het klaar! Advanced! En dus mag ik tot 30 meter met nog een aantal andere voordelen.
Mijn originele plan was om een week in Koh Tao te blijven. Maar Sofiane en Hakan zouden naar Koh Phang Nhang gaan voor de ‘Blackmoon party’ en dus besloot ik om mee te gaan! Na een 2 uur durende ferry kwamen we aan op het eiland waar we meteen 3 scooters huurden om zo op zoek te gaan naar een accommodatie die we al vrij snel vonden.
Die avond dus naar Blackmoon! Fluoriserende bodypaint overal en op iedereen dus ook wij moesten er snel aan geloven. Het zag er echt heel erg mooi uit. Dit is iets wat je eens in je leven doet en we hebben het ook echt super gehad!
Helaas toen we terug kwamen bij onze bungalows kwamen we erachter dat er iemand ingebroken had in de bungalow van hun. Alles wat waardevol was, was gestolen. Ikzelf heb echt geluk gehad, al mijn spullen lagen in mijn bungalow, maar ze hadden niet in de mijne ingebroken.
De volgende dag konden we er gelukkig alweer om lachen, want wat moet je anders...? Het zou wel weer goed komen met bank, verzekering etc.
2 dagen later vertrok ik naar een van mijn hoogtepunten van de reis. 5 dagen duiken in Myanmar!! Ik had een boot geboekt die vanuit Thailand vertrok om zo 4 nachten en 5 dagen alleen maar te duiken in de Mergui Archipel in Myanmar. 16 duiken totaal, alles inclusief, iets wat ik niet had willen missen. Ja er zat een prijskaartje aanwast, maar dat zijn keuzes waaronder ik dus besloten heb om niet naar Laos en Cambodja te gaan.
Na 2 uur wachten op immigratie en een geweldige lunch verder konden we dan de waters van Myanmar invaren.
Het personeel aan boord was geweldig, bijna allemaal uit Myanmar en de drie duik masters uit Thailand en Amerika.
De vrouwelijke chef maakte het lekkerste eten en elke ochtend, middag en avond kregen we wat anders. Onderweg werd met vissersboten de vis geruild voor spullen als frisdrank en water. Versere vis dan dit konden we dus niet krijgen!
Hoogtepunten van het duiken waren het zien van een enorme arendsrog, een haai, meerdere andere soorten roggen en twee duiken in onderwater grotten. 5 dagen lang bestond de dag uit, 6.30 uur opstaan; 7.00 uur 1e duik; 8.00 uur ontbijt; 10.30 uur 2e duik; 12.00 uur lunch; 14.30 uur 3e duik; 15.00 uur snacks; 16.30 uur 4e duik. Vrij intensief dus! Na 5 dagen weer door immigratie en terug naar Thailand waar ik de volgende ochtend de bus naar Krabi nam om lekker 4 dagen uit te rusten aan prachtige witte stranden!!!
Dit was mijn laatste stop in Thailand voor mijn echte reis naar Myanmar zou gaan beginnen waar ik dus nu ben met Gisella die ik in de Filipijnen heb ontmoet! Een geweldig weerzien op het vliegveld maar dat vertel ik allemaal in mijn volgende blog over Myanmar :D
Dit zal mijn laatste reis zijn voor ik huiswaarts kom. Om 14.00 uur op zaterdag 28 februari zal ik aankomen op Schiphol airport Amsterdam.
Het duurde niet lang voor ik weer geacclimatiseerd was, 30 °C, mijn temperatuur. Het openbaar vervoer in Bangkok is geweldig! MRT’s, SBT’s, metro’s en treinen, helemaal verwesterd.
Eigenlijk verwachte ik niet veel van Bangkok en kwam ik hier alleen om mijn visum voor Myanmar te regelen, maar 3 dagen wachten op dat visum was absoluut geen straf.
Na ingecheckt te zijn in mijn favoriete hostel van Thailand “Mile Map hostel” ben ik op zoek gegaan naar een traditionele Pad Thai die je op elke hoek van de straat kunt vinden.
De volgende dag ben ik meteen naar de ambassade van Myanmar gegaan, die op een 300 meter van het hostel lag, om daar eerst 1,5 uur in de rij te staan om vervolgens nog eens een uur in een volgende rijd te staan waarna ik eindelijk mijn paspoort kon afgeven.
Bangkok is echt een leuke stad om een paar dagen rond te lopen. Een enorme stad ook dus zonder openbaar vervoer kom je niet ver. Ook de ferry om de rivier omhoog te gaan is iets wat je niet mag missen.
Na al veel tempels gezien te hebben in Azië heb ik me hier toch weer eens aangewaagd. Een prachtige tempel genaamd “Wat Arun” gedecoreerd met kleurvolle gebroken stukken porselein. Ik ben niet bang voor hoogtes maar ik moet zeggen dat de trappen van deze tempel wel heel erg stijl waren (!)
Na een paar dagen Bangkok kon ik toen eindelijk mijn paspoort weer bij de ambassade ophalen en JA mijn visum stond erin!! Eindelijk, die was in the pocket. De laatste dag kwam Michael die ik in Vietnam had leren kennen nog naar Bangkok en dus was het nog even leuk een dagje naar een Thais festival waar traditionele muziek, dans en lekker eten te verkrijgen waren. Een soort van Taste of Amsterdam / Preuvenemint maar dan in Bangkok.
Die avond zou ik de nachtbus naar het zonnige eilandje Koh Tao nemen. Michael nam ook een nachtbus maar van een ander busstation en dus besloten we samen de taxi te nemen. GEEN goed plan als het spitsuur is!! Na 20 minuten en zo’n 200 meter verder besloot ik om uit te stappen en de metro te nemen aangezien ik het anders echt niet ging halen. Afscheid nemen dus en RENNEN!! Ik wist gelukkig hoe het netwerk in elkaar stak en dus met 13 kg op mijn rug en 7 kg op de voorkant, rennen, rennen, rennen. De eerste metro, daar had ik al een ticket voor dus dat scheelde mooi tijd. Na niet lang wachten kwam de trein en een stop verder moest ik overstappen. Hier moest ik een nieuw ticket kopen en ja ook het openbaar vervoer had spitsuur... Een lange rij dus voor de ticket machine en dat zou betekenen dat ik mijn bus ging missen. Dat ging niet gebeuren en dus naar de voorste wachtende, smekend of ik eerst mocht. Gelukkig was hij aardig en dus snel weer verder.
Compleet bezweet met nog 5 minuten over heb ik het gehaald. En anders dan in vele Aziatische landen zijn ze in Thailand altijd optijd... Ik had niet veel later moeten zijn.
In de bus naar Koh Tao kwam ik twee geweldige jongens uit Frankrijk tegen, Grenoble om precies te zijn, Hakan en Sofiane. Dit maakte de lange busrit een stuk leuker en ook het wachten in de haven voor onze ferry connectie naar het eiland.
Eenmaal op Koh Tao aangekomen had ik mijn accommodatie al geregeld aangezien dit zat inbegrepen in mijn gevorderde duik licentie die ik hier ging halen. Nummers uitgewisseld dus en we zouden elkaar later wel weer zien, Koh Tao is immers niet zo groot.
De volgende dag begon ik aan mijn advanced cursus, om eerlijk te zijn een stuk eenvoudiger dan de open water cursus. Wel veel lezen, maar goed dat kan snel genoeg zodat ik daarna lekker op mijn scooter het eiland kon verkennen!
Mijn favoriete eiland van Thailand! Lekker klein, mooie stranden, leuke bars en restaurantjes en prachtige duikplekken. En met twee nieuwe vrienden dus echt een super tijd hier gehad!!
De tweede dag moest ik mijn wrak –en nacht duik doen voor het certificaat en toen was het klaar! Advanced! En dus mag ik tot 30 meter met nog een aantal andere voordelen.
Mijn originele plan was om een week in Koh Tao te blijven. Maar Sofiane en Hakan zouden naar Koh Phang Nhang gaan voor de ‘Blackmoon party’ en dus besloot ik om mee te gaan! Na een 2 uur durende ferry kwamen we aan op het eiland waar we meteen 3 scooters huurden om zo op zoek te gaan naar een accommodatie die we al vrij snel vonden.
Die avond dus naar Blackmoon! Fluoriserende bodypaint overal en op iedereen dus ook wij moesten er snel aan geloven. Het zag er echt heel erg mooi uit. Dit is iets wat je eens in je leven doet en we hebben het ook echt super gehad!
Helaas toen we terug kwamen bij onze bungalows kwamen we erachter dat er iemand ingebroken had in de bungalow van hun. Alles wat waardevol was, was gestolen. Ikzelf heb echt geluk gehad, al mijn spullen lagen in mijn bungalow, maar ze hadden niet in de mijne ingebroken.
De volgende dag konden we er gelukkig alweer om lachen, want wat moet je anders...? Het zou wel weer goed komen met bank, verzekering etc.
2 dagen later vertrok ik naar een van mijn hoogtepunten van de reis. 5 dagen duiken in Myanmar!! Ik had een boot geboekt die vanuit Thailand vertrok om zo 4 nachten en 5 dagen alleen maar te duiken in de Mergui Archipel in Myanmar. 16 duiken totaal, alles inclusief, iets wat ik niet had willen missen. Ja er zat een prijskaartje aanwast, maar dat zijn keuzes waaronder ik dus besloten heb om niet naar Laos en Cambodja te gaan.
Na 2 uur wachten op immigratie en een geweldige lunch verder konden we dan de waters van Myanmar invaren.
Het personeel aan boord was geweldig, bijna allemaal uit Myanmar en de drie duik masters uit Thailand en Amerika.
De vrouwelijke chef maakte het lekkerste eten en elke ochtend, middag en avond kregen we wat anders. Onderweg werd met vissersboten de vis geruild voor spullen als frisdrank en water. Versere vis dan dit konden we dus niet krijgen!
Hoogtepunten van het duiken waren het zien van een enorme arendsrog, een haai, meerdere andere soorten roggen en twee duiken in onderwater grotten. 5 dagen lang bestond de dag uit, 6.30 uur opstaan; 7.00 uur 1e duik; 8.00 uur ontbijt; 10.30 uur 2e duik; 12.00 uur lunch; 14.30 uur 3e duik; 15.00 uur snacks; 16.30 uur 4e duik. Vrij intensief dus! Na 5 dagen weer door immigratie en terug naar Thailand waar ik de volgende ochtend de bus naar Krabi nam om lekker 4 dagen uit te rusten aan prachtige witte stranden!!!
Dit was mijn laatste stop in Thailand voor mijn echte reis naar Myanmar zou gaan beginnen waar ik dus nu ben met Gisella die ik in de Filipijnen heb ontmoet! Een geweldig weerzien op het vliegveld maar dat vertel ik allemaal in mijn volgende blog over Myanmar :D
Dit zal mijn laatste reis zijn voor ik huiswaarts kom. Om 14.00 uur op zaterdag 28 februari zal ik aankomen op Schiphol airport Amsterdam.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
