Sri Lanka!!

De tijd gaat zo snel! Normaal gesproken had ik de 22e van december mijn vlucht terug naar Düsseldorf! Dat is alweer 5 dagen geleden, wat ben ik blij dat ik die geannuleerd heb, ja het is weggegooid geld, maar wat krijg ik ervoor terug. De ervaringen zijn onbetaalbaar!

De afgelopen 3 weken dus Sri Lanka bereisd, wat is dit een geweldig land! Ik zal proberen niet teveel in detail te treden want dan wordt dit verhaal wel heel erg lang, maar eigenlijk is het onmogelijj om niet een beetje in detail te treden, ik ga mijn best doen.

Op 7 december had ik dus mijn vlucht van Chennai (India) naar Colombo. Ik zou Silvia bij de gate ontmoeten, de vlucht vertrok om 0.45 uur, dus moet je er al op de 6e 's avonds zijn. Geen Silvia! Of ze heeft een fout gemaakt aangezien de tijd verwarrend kan zijn, of er is iets ergs gebeurd. Ze had geen wifi en dus was het enige wat ik kon doen, wachten...
De vlucht was erg kort en binnen no time stond ik dus in Sri Lanka. Na vier weken van rotzooi, slechte hygiëne en niet altijd even vriendelijke Indiërs ging ik langs inmigratie en was ik binnen 5 minuten al verliefd op dit land.

De douane beambte was al zo ontzettend aardig, na een persoonlijk praatje over mijn bezoek intenties kreeg ik een gratis simkaart en een mooie stempel in mijn paspoort.
Wat een verschil, super vriendelijke mensen, ontzettend schoon en vrouwen op straat in normale kleding, blote benen, blote armen.
Het was inmiddels alweer 3 uur 's nachts en zonder enig teken van Silvia heb ik maar gewoon een taxi genomen naar het hostel wat ik in gedachten had. The Clock Inn.
De chauffeur en ikzelf konden het niet vinden dus tegen de tijd dat we aankwamen was het alweer een flink uur later, maar hij was ook erg aardig dus niks om chagrijnig van te worden. Prima hostel, super schoon, een bed in een kamer van 4. Toen ik vroeg aan de receptioniste wie er sliepen antwoordde de man, 3 jongens. Shit dacht ik, vast 3 van die Indie types die niet gewend zijn aan een vreemde vrouw in dezelfde kamer met een kort pijama broekje en blote schouders, niet echt geruststellend, maar goed ik kon niet anders. Zo stil mogelijk dan maar in het topbed geklommen en hopen dat ik snel in slaap zou vallen, en dat was gelukkig het geval.
De volgende ochtend na een heerlijke nachtrust was het eerste gezicht die ik zag die van Morgan, een Australische jongen uit Adelaide die samen met zijn broer Jackson door Sri Lanka en Thailand reisden voor 6 weken. Het klikte meteen met beide broers en aangezien Silvia nog niet zou komen was het een perfecte reismatch! Gelukkig hoorde ik al snel via sms van haar dat ze de volgende avond zou aankomen, maar tot die tijd heb ik met de jongens Slave Island in Colombo verkend en biertjes gedronken en lekker gegeten, mooie tijdsbesteding al zeg ik het zelf. Hilarisch was wel toen we in een tempel waren en Morgan per ongeluk 1000 rupees tipte in plaats van 100, welke kleur bankbiljet bij welk bedrag hoort is in het begin altijd lastig, maar Jackson en ik lagen natuurlijk wel dubbel.
We liepen een paar keer per dag over de hoofdstraat "Galle Road" van ons hostel Clock Inn naar The Bavarian! Onze stamkroeg voor 1,5 dag waar we biertjes en cocktails dronken, verder is er in Colombo namelijk niet veel te doen. Later kwamen we erachter dat een enkele loop afstand 4km was, dus we hebben nogal wat afgelopen, geen wonder dat ik zere voeten had!
In The Bavarian leerden we een lokaal gezin kennen die ons vertelde over een speciale brunch op zondag tijdens de feestmaanden in het super sjieke hotel The Kingsbury. De volgende dag was het zondag en dus zijn we daar naartoe gegaan. We hadden helaas geen reservering, maar de familie die we hadden leren kennen hadden connecties en dus hebben we van geweldig eten genoten gedurende een paar uur. De beste kwaliteit aan schaaldieren, vis, paté's, vlees, sushi en ga zo maar door. En daarna natuurlijk tijd voor het dessertbuffet en een echte Italiaanse koffie. Ik denk dat van alle gasten, wij degenen waren die het eten het meeste waardeerden aangezien we na een paar maanden de rijst en noodles wel een beetje zat waren.
Na de brunch tijd om naar Mount Lavinia te gaan, een voorstad van Colombo waar Silvia zou zijn!! En Cassandra die ik uit Maleisië ken zou daar ook haar laatste avond hebben. Met zijn drietjes die kant op dan maar. Na een wat lange tuktuk rit omdat de chauffeur het niet kon vinden, kwamen we uiteindelijk aan. Cassandra stond op de veranda, wat super leuk om elkaar weer te zien!! En in mijn ooghoek zag ik Silvia, dat was echt een spectaculair weerzien! Dikke knuffels en zoenen, het was in juli dat we afscheid namen op het station van Maastricht, dus een hoop bij te kletsen!! Inderdaad bleek dat ze de datum en tijd van de vlucht verkeerd geïnterpreteerd had en dus een dag te laat op het vliegveld stond, kan gebeuren!
Verder die avond heerlijk aan het strand gezeten met drankjes en afscheid genomen van Cassandra en haar vriend die de volgende ochtend vroeg zouden vertrekken.

De dag erna zouden we wat proberen uit te vinden over Silvia's familie en de dag daarna zouden wij ook verder gaan, naar Kandy hadden we besloten aangezien iedereen daarheen ging en we hadden nog geen Lonely Planet van Sri Lanka, dus leek dat logisch. Dezelfde avond kreeg ik alleen een ongunstig tandprobleem, een van mijn implantaten viel er zomaar af! Na wat belletjes met de verzekering kon ik de volgende ochtend terecht in het ziekenhuis. Daar snapten ze helemaal niks van hoe verzekeringen werken, maar uiteindelijk werd ik geholpen en hij zit nu nog goed vast dus ze zullen wel geweten hebben hoe het moest, haha, gelukkig!

Na het ziekenhuis dus de trein naar Kandy! Openbaar vervoer is echt verbaasinwekkend goed geregeld, bussen en treinen rijden redelijk op tijd en je kunt echt alles met het ov doen, en het is ook zo goedkoop! Om een voorbeeld te geven, met de trein 2e klas, 150km betaal je ongeveer € 1,- en met de bus zo'n € 0,50 cent. Zoals in Nederlandse treinen moet je wel vechten voor je plek, maar we hebben elke keer wel plek gehad. Maar eigenlijk wilden we helemaal geen plek want het was zoveel mooier en leuker om gewoon met je benen buitenboord te hangen en in de open deuren te zitten!! Dat waren echt de leukste treinritjes, het landschap is adembenemend mooi.
In Kandy vonden we het niet veel aan, behalve de heerlijke koffie tent die we gevonden hadden met 'echte' koffie en geen oplos troep van Nescafé. En we hebben daar een Lonely Planet gekocht en dus konden we onze planning concreet maken.
De volgende dag dus vroeg met de trein naar Hatton waarna we nog een bus naar Dalhousie moesten nemen waar de start van Adam's Peak is. Tijdens de rit weer twee andere Australiërs leerden kennen, Angus en Matt. Beiden uit Sydney, maar Matt woont al 5 jaar in Londen. Silvia en ik hadden een topkamer kunnen regelen voor een geweldige prijs en 's avonds hebben we nog even gezellig wat gedronken, thee dit keer aangezien we aan de kou van de bergen moesten wennen, en we moesten vroeg naar bed want om 2.30 uur hadden we buiten afgesproken om onze nachtklim te beginnen; Adam's Peak here we come! Silvia voelde zich na Nepal en ziek te zijn geweest nog niet topfit dus hebben we ons tempo iets aangepast. 6442 treden omhoog, met onze zaklampen. In Bali heb ik al wel eerder in de nacht gehiked alleen trap lopen is toch een heel ander verhaal! Ik denk dat de meeste mensen hetzelfde hebben als ik, liever 4 uur stijl omhoog een echte berg op dan 2 uur en 40 minuten traplopen non-stop! Want dat was de tijd waarin we het hadden gedaan. Met een aantal rustpauzes tussendoor en de vieste thee ooit voor Angus, kwamen we voor zonsopkomst boven. Op de top een Boedha tempel die om stipt 6 uur open zou gaan, en verder een hoop mensen en extreem veel wind. Nog steeds heb ik veel respect voor de vele oude mensen die ook naar boven gaan, ze starten veel eerder, maar ze halen de top, echt ongelooflijk. De maandag daarna op 16 december tijdens volle maan zou het pelgrim seizoen openen en de trappen verlicht zijn, maar op deze manier met onze eigen zaklampen was het toch leuker en veel minder druk kan ik me voorstellen. Je wil niet in een file lopen als je al tegen de treden aan het vechten bent.
Langzaam werd het lichter en zagen we steeds meer van het landschap. We zaten op 2243 meter hoogte en er was bijna geen bewolking, een prachtige zonsopkomst dus!!! Na de tempel bezocht te hebben en omdat het te hard waaide gingen we weer naar beneden met een aantal 'lekkere thee stops' onderweg. Onverwachts duurde het nog best lang voor we beneden waren, ook omdat we zo betoverd waren door het uitzicht. Groene tropische bergen, theeplantages en apen met de leukste kapsels, alsof ze geknipt waren door een kapper, de een met een vetkuif de ander met een perfecte scheiding.
We bleven nog een nacht hier zodat we deze rest van de dag lekker konden niksen. Eenmaal beneden een welverdiend uitgebreid ontbijt! Na een paar uurtjes rust zijn we nog even gaan rondlopen en toen maar weer aan de biertjes gegaan met gezellige kaartspellen. Dan hakt de moeheid er uiteindelijk wel in en dus naar bed en de volgende dag op naar Nuwara Elyia wat bekend staat om de theeplantages. Na een paar uur durende extreem hobbelige weg waar Matt verbaasinwekkend gewoon kon slapen (!) kwamen we aan en zochten we een lekker hotel. Wederom goedkoop, Silvia en ik werden goed in het onderhandelen van de kamerprijs. Gemiddeld werd onze standaard 1500,- rupees per kamer, dus 50/50 omgerekend zo'n € 4,50 pp.
Ons plan was om met zijn tweeën meteen de theeplantages te gaan bezoeken en rara wie kwamen we tegen bij het busstation!! Morgan en Jackson samen met twee Deense meisjes die wij ook al hadden ontmoet in Kandy. Een onverwachts en super leuk weerzien! We wezen ze naar ons hotel en Silvia en ik pakten de bus naar de plantages. In plaats van een speciale gids + taxi voor 1000,- rupees pp hebben we 60,- rupee voor de bus betaald en bij de fabriek en plantage werden we rondgeleid door een gratis gids, althans dat dachten we maar toen bleek dat hij een andere groep onder zijn hoede had die hij met een smoes naar de souvenir winkel had gestuurd zodat hij ons nog even snel een en ander kon laten zien. Wederom mensen in Sri Lanka zijn zo aardig en behulpzaam!
Dit was echt een top relaxte middag! De fabriek bezocht, gezien hoe thee wordt bewerkt tot hoe wij het drinken, gewandeld door de prachtige plantages en daarna genoten van een plak choco cake en thee, waarna bleek dat de thee ook nog eens gratis was! Een excuus dus om wat extra's in de shop te kopen, haha
Langs de weg een bus aangehouden en we waren weer op onze weg terug. De bus aanhouden is ook zo leuk, er zijn wel officiele busstops alleen kun je ook gewoon langs de weg waar je ook wilt de bus aanhouden en instappen.
'S avonds weer met zijn allen afgesproken in een bar, en daarna lekker slapen. Iedereen zou naar Ella gaan alleen allemaal op een ander tijdstip. Wij hadden gemikt op de ochtend alleen die trein misten we door een iets te relaxte instelling die ochtend en dus even chillen op het station en de volgende gepakt. Daar kwamen we de rest weer tegen en leerden we een nieuw duo kennen. Het super leuke en gezellige koppel uit Rotterdam; Binja en Jeroen! Zij hadden dezelfde routeplanning als Sil en ik en dus zagen wij hen de volgende dag in Tissamahrana. We hadden niet veel tijd en moesten blijven bewegen om het meeste uit onze reistijd te halen. In Tissa was het zo ontzettend relaxed, totaal nog niet toeristisch en alsof er niemand anders was. Met Binja en Jeroen wilden we de volgende dag op safari gaan in Yala National park en dus was het tijd om over de prijs te onderhandelen met de organisator. Dat was wel even wat, want hij was niet echt een flexibel persoon, maar uiteindelijk hebben we er een hele goede deal uit kunnen halen en vertrokken we de volgende ochtend om 5 uur op safari met een super vette bestuurder die echt alles op alles zette om ons alle dieren en vooral de luipaard te laten zien. Een enorm natuur reservaat met gave modderwegen, een echte safari dus! We hebben veel olifanten gezien inclusief baby's! De kleinste was 1,5 maand oud, een echte Dombo! En een olifant die naast de jeep kwam kijken, dat was gaaf maar ook spannend aangezien het geen dierentuin dieren zijn maar echt wilde beesten en je weet maar nooit hoe die kunnen reageren. In ieder geval hebben we alle dieren gezien, olifanten dus, veel kleurige vogels, varanen, krokodillen, waterbuffels, magoesten, apen en een luipaard van erg ver weg, niet goed zichtbaar, maar de bestuurde gaf niet op. Tussendoor zijn we nog gestopt om te eten op een plek waar een herdenkings monument stond voor de tsunami die op 26 december 2004 aan land kwam.
Toen we bijna het park uit moesten na 10 uur safari kreeg de bestuurder weer een telefoontje, ze hielden elkaar onderling telkens op de hoogte. Hij ging plankgas dit keer en ik had er nu echt vertrouwen in dat we de luipaard goed zouden zien. Na een paar minuten stil wachten was hij daar! Van ongeveer 10 meter afstand liep hij heel rustig en trots voorbij, we konden de vlekjes perfect zien en de mooie dikke staart. In totaal was het misschien 5 seconden, te kort voor een foto, maar mijn ogen hebben het haarscherp gezien en die foto heb ik in mijn geheugen opgeslagen.
De volgende dag gingen we alle vier naar het plaatstje Welligama, bekend om de goede golven en dus was het tijd om te leren surfen! Maar eerst hadden Silvia en ik nog een afspraak om 9 uur 's ochtends voor kookles in een restaurantje waar we de dag ervoor zulke lekkere curry's hadden gegeten. Tijd om de handen uit de mouwen te steken. Groenten snijden, kokosnoten schoonmaken en alles goed opschrijven! Het was super gezellig en zij vonden het een eer om ons alles te leren. We hebben verschillende curry's gemaakt, vis, dahl, jackfruit, wortelcurry en nog een aantal. Daarna mochten we natuurlijk alles proeven! En de eigenaar was zo enthousiast dat we daarna bij hem thuis uitgenodigd werden voor een kopje thee met zijn leuke vrouw en super lieve zoontje Hasindu. Toen nog een kleine tour in de omgeving langs het meer en daarna waren we zelf ook best moe en wilden we graag met de bus verder. Geld accepteerde hik niet. Het was echt een vriendschappelijk iets, we hebben er beiden van genoten en geld is dan helemaal niet aan de orde, dat kom je zelden meer tegen.
In Welligama zagen we Binja en Jeroen in het hotel en de rest van de groep sloot later aan, in totaal waren we dus met 8 en het was een geweldige groep.
We hebben elke dag gesurfd, soms 2x per dag, super vermoeiend maar we hebben wel geleerd de golven te pakken en te staan! Zin in Australië dus om meer te leren, ik had niet gedacht dat ik surfen zo leuk zou vinden, maar ook vooral om dit met Silvia te doen was super.
Welligama was een erg gezellig plekje en we hadden ook de meest extreme kamerprijs. Een kamer die eigenlijk nooit verhuurd werd omdat het een kamer was die ze zelf gebruikten, piepklein met een twijfelaar maat bedje, een douche die wel erg fijn was, een toilet die met emmers water doorgespoeld moest worden en een paar kakkerlakken. Maar we slapen en douchen hier alleen maar en de rest van de dag waren we aan het surfen lagen we aan het strand, de prijs? 600,- rupee voor 2, dat is dus € 1,50 pp per nacht, meer geld over dus voor het huren van surfboards en lekker eten! Want Raja de hostel eigenaar was een topkok! Eten vanuit het hart gemaakt, beter dan menig restaurant in Nederland die 10x zoveel meer geld vragen. Vers gegrilde vis, legendarische aardappels in curry, en nog legendarischere gegrilde aubergines waar ik het recept nog van krijg.
Het was wel even fijn om een paar dagen ergens te blijven en niet elke keer te hoeven verplaatsen. Maar toen was het toch tijd om naar Colombo te gaan. Silvia en ik besloten de trein te nemen, weer naar het hostel in Mount Lavinia omdat de eigenaresse misschien wat over Silvia's familie had uitgevonden, helaas niet, maar dat komt hopelijk misschien een dag nog.
Jackson en Morgan zagen we aan het strand, wederom voor wat gezellige drankjes en toen gingen zij terug naar Clock Inn, waar we elkaar ontmoet hadden. Silvia's vlucht was de volgende avond, maar de reden dat we met de jongens in Colombo zaten was omdat we die zondag een afscheids en kerst brunch zouden hebben in the Kingsbury!! Dit keer hadden we een reservering en dus zaten we in de zaal met mooi uitzicht en muziek. En dit keer wisten we dat er een zwembad was en dus hadden we onze zwemkleding bij ons en hebben we na de brunch heerlijk uitgebuikt aan het zwembad en in de sauna gezeten waarvan we niet wisten dat die er was! Een extra verrassing dus. Wederom super geslaagd en geweldig om Silvia zo te zien genieten! Maar toen was daar het moment, helaas, afscheid nemen van Silvia. Maar een troost, we zien elkaar over een paar maanden in Australië weer!! Zij dus haar volgende stop in de Filipijnen en de jongens en ik terug naar het zuiden naar Hikkaduwa waar we kerst zouden vieren met Binja, Jeroen en de Deenae meisjes Malena en Heidi. Nog een paar super gezellige dagen met een spetterende Kerstavond. We trakteerden ons op een lekker diner met schaal -en schelpdieren en een lekker flesje wijn en daarna hebben we een legendarische beachparty gehad waarvan ik de details achterwege laat aangezien het alcoholpercentage in het bloed nogal opliep.
De volgende dag werden we natuurlijk super laat en brak wakker en kwam ik er leuk genoeg achter dat er foto's waren gemaakt van het feestje, helemaal vergeten, geen shockerende foto's maar wel heel erg grappige!
Een dag niksen dus op eerste kerstdag! 'S avonds weer een lekker etentje, dit keer gewoon lekkere curry's voor normale prijzen en daarna had niemand eigenlijk meer zin om iets te doen. 4 man is gaan slapen om 21 uur, hahaha. Binja, Jeroen en ikzelf konden dat niet en dus zijn wij lekker in een strandstoel neergestreken met regae muziek next door. Een alcoholvrije fruitsap en een kop thee, perfect!
En toen opeens dook er een mega zeeschildpad op vanuit zee! Ze ging op zoek naar een geschikte plek en begon te graven en legde uiteindelijk haar eieren pal voor de ingang van het hotel. In totaal duurde het een uur en nadat ze nogal uitgeput was werd ze weer meegenomen door de zee. Dit was echt heel erg bijzonder want hoe groot is de kans dat je dit met eigen ogen meemaakt!
De volgende dag was alweer mijn laatste dag samen met iedereen. Eerst dus maar genieten van onze gebruikelijke curd, honey and muesli en een top cappuccino bij onze vaste ochtend plek. Nog wat geshopt en avond gegeten om half 6 zodat we nog samen konden eten. En toen was het tijd om te gaan. Mijn lieve reismaatjes hebben me op de bus gezet en uitgezwaaid, super lief! Op naar Colombo waar ik net ben vertrokken, met een tussenstop in de Maladieven van een uur, maar helaas moesten we in het vliegtuig blijven zitten. Op naar Kuala Lumpur waar ik Lucasz heb gezien die mijn laptop en wat andere spulletje mee heeft genomen van thuis en waar ik even gezellig mee heb kunnen bijpraten! We gingen ieder een andere weg, maar toch was het leuk om elkaar op het vliegveld te zien. Na een overnachting op het vliegveld ging mijn vlucht naar Sydney vanochtend om 09.10 uur. Het was best een lange vlucht, maar ik ben er nu! Het is 10 uur tijdsverschil met Nederland. Voor mij nu dus tijd om te gaan slapen.

Nieuwe verhalen dus straks vanuit Australië waar ik nieuwjaar ga vieren in Sydney, familie ga bezoeken in Brisbaine, Jackson en Morgan ga opzoeken in Adelaide en ga werken bij een Franse pâtissier in Melbourne, daar een tijd ga verblijven, geld ga bijverdienen om dan de rest van Zuid-Oost Azië te kunnen bereizen! Dat is het plan in ieder geval, maar you never know what happens!

Ik heb het geprobeerd, maar deze 3 weken Sri Lanka waren zo geweldig dat het onmogelijk was om het kort te houden. En dan heb ik nog niet eens elk detail verteld. In ieder geval, iedereen die de kans krijgt, ga naar Sri Lanka! Een retour ticket is al te krijgen voor €600,- en het leven is hier super goedkoop. Eenzelfde periode op vakantie in Europa zal net zo duur zijn of duurder en Sri Lanka is juist nu perfect om te bezoeken aangezien het nog niet zo toeristisch is. Sri Lanka in een notendop: prachtige landschappen, super vriendelijke mensen, top eten, mooie witte zandstranden en perfecte temperaturen met veel zon!

Dank jullie wel, Silvia, Morgan, Jackson, Matt, Angus, Binja, Jeroen, Heidi en Malena voor deze geweldige tijd samen!